بی عدالتی در کشور مدعی عدالت

آفریدن دختران با پرده بکارت خودش یه بی‌ عدالتیه توی کشوری که نداشتن پرده بکارت جرم شرعی محسوب می‌شه

مذهب و سیاست

دو دوست صمیمی‌ و دو تا از بزرگ‌ترین دشمنان بشر

اسلام و زن

در اسلام تنوع پذیری برای زنان وجود نداره، فقط یک آلت رو می‌تونن تجربه کنن در صورتی که مردها همزمان ۴ یا بیشتر...

خدا

خدا بزرگترین توهم تاریخ بشر

ملا و بهشت

بهشت آنجا که ملايی نباشد

کسی را با کسی کاری نباشد

در آن شهری که ملا خانه دارد

در آن جاه هيچ دانايی نباشد

جهان خالی شود از حقه بازی

در آن روزی که فتوايی نباشد

مذهبی یا آئیست کدام یک ؟

آیا واقعاً مذهبی ها شادتر از آتئیست ها هستند؟

تحقیقات متعددی که تا کنون انجام یافته، نشان داده است در حالت کلی افراد مذهبی نسبت به آتئیست ها شادتر بوده و از روحیه ی بالاتری برخوردارند. اما این تمام ماجرا نیست! طی آخرین مطالعات مشخص شده است این آمار افراد شاد، ارتباط مستقیمی با مذهب ندارد. کما اینکه آتئیست هایی که به باور خود اعتقاد راسخی دارند عموماً شادتر از مذهبی هایی هستند که در ایمان خود سست می باشند.

این پژوهش ها نشان داده است، افرادی که به طور مداوم در انجمن ها و محیط های مختلفی که همفکرانشان در آن ها حضور دارند شرکت می کنند، شادتر از بقیه ی مردم هستند. به همین دلیل از آن جایی که معمولاً در جوامع مختلف، امکان حضور در انجمن ها و محیط های مختلف مذهبی برای مذهبیون (در مقایسه با موقعیت های مشابه برای آتئیست ها) بیشتر مهیاست، آنان عموماً شادتر از آتئیست ها بوده و چون افراد ضعیف الایمان معمولاً در این محفل ها شرکت نمی کنند این گونه افراد حتی از روحیه ی پایین تری نسبت به آتئیست ها برخوردارند.

بنا بر این مطالعات، شاد بودن هیچ منافاتی با آتئیست بودن ندارد. اما آتئیست هایی که دائماً در بین افراد هم فکر حضور یافته و با آنان به معاشرت و تبادل افکار می پردازند، عموماً شادتر هستند.

با اقتباس از مقاله ی Healthy Skepticism نوشته ی Sandra Upton، مجله ی Scientific American Mind (ژوئن 2012)

دین

به معنی کامل کلمه بر این باورم که دین زندگی ما را آلوده می کند. دین می خواهد به ما بگوید که نمی توانیم بدون یک آقابالاسر، آدم هایی اخلاقی باشیم. بدون او نمی توانیم با هم خوب باشیم و باید بترسیم

سوال و جواب

چند وقت پیش یکی از دوستان، یک سوال قدیمی و خوبی رو مطرح کرده. گفتم شاید شما هم اون رو شنیده باشید. و بخواهید که جواب من رو هم بدونید. سوال این است:

« آیا خدا میتونه یه سنگی رو درست کنه، که خودش هم نتونه بلند کنه؟»

در جواب می گویند که «اینجور سوال ها غلط هستند». ولی اون جواب نیست. فرار از پاسخ دادن، است. و اما جواب من:

در مسائل ریاضی، شما می توانی مفروضاتی داشته باشی. و روی مفروضات نباید بحث کرد.
مثلا فرض می کنی «متوازی الاضلاعی را که یک زاویه ی آن نود درجه باشد (مستطیل).» این فرض درستی است.
اما اگر بگویی «متوازی الاضلاعی را فرض می کنم که چهار تا زاویه اش، نود درجه باشد.» این فرض نادرستی است. اگر چه همان مستطیل است، ولی مفروضات آن درست نیستند.
معلم ریاضی می گوید: «باید یک زاویه را نود فرض کنی. و قائمه بودن زاویه های دیگر را اثبات کنی.» در واقع مفروضات، نباید هم دیگر را بپوشانند. یعنی به محض اینکه اولین زاوبه ی نود درجه را، فرض کردی، قائمه بودن بقیه ی زوایا، قابل اثبات است. بنابراین دیگر حق نداری موارد قابل اثبات را، جزو مفروضات بیاوری.
پس حق نداری متوازی الاضلاعی را فرض کنی که چهار تا زاویه ی قائمه داشته باشد.

سرتان را درد نیاورم. می خواهم بگویم که ما خدا را در ذهن خود، بینهایت فرض کردیم. بینهایت قدرتمند. بینهایت توانا، بینهایت دانا، بینهایت ... اما اینها با یکدیگر همپوشانی دارند. یعنی اگر بینهایت قدرتمند فرض کردیم، باید بینهایت توانا را اثبات کنیم. نه اینکه آن را هم فرض کنیم. مثل آن است که «متوازی الاضلاعی را فرض کنیم که چهار زاویه ی نود درجه داشته باشد.» این فرض غلط است.

ولی خدا شناسان، ظاهرا خیلی به اثبات نیاز ندارند. و برای آنها راحت تر است که همه چیز را تنها «فرض» کنند. بدون هیچ اثباتی. روش آنها مثل این است که بگویند «چرا یک زاویه ی نود درجه فرض کنیم، و سه تای دیگر را اثبات کنیم؟! خب از اول همه را نود فرض می کنیم. دیگر نیازی به اثبات نیست.»! این غلط است.

آنها خدا را بینهایت قدرتمند (هر سنگی را می تواند بلند کند) و بینهایت توانا (هر سنگی را می تواند خلق کند) فرض کرده اند. در حالیکه این فرض غلط است. سوال آقای صابر، دقیقا نقطه ی غلط بودن مفروضات خداشناسی را نشان می دهد. اما خداشناسان، این غلط را نمی خواهند باور کنند. بنابراین با مغلطه، سوال آقای صابر را با سوالی نادرست، معادل می گیرند و مثلا می گویند:
«تو می توانی بنشینی در حالیکه ایستاده باشی؟» یا «تو می توانی بمیری در حالیکه زنده باشی؟» و از این قبیل سخنان متضاد.
اما سوال آقای صابر متضاد نیست. خداشناسان مغلطه می کنند.

خلاصه آنکه سوال دوستم صحیح است و بیانگر متناقض بودن صفات خدا است. وجود چنین خدایی با چنین توانایی های بینهایتی، 

ممکن نیست.

توضیح اضافه آنکه:
وقتی می گوییم خدا توانای مطلق است و خدا هر سنگی را می تواند بلند کند. یعنی همه ی خلق کنندگان، از ساختن سنگی، بزرگتر از توان خدا، عاجز هستند. و از جمله، خود خدا هم، از چنین خلق کردنی، عاجز است. بنابراین با وجود توانایی مطلق، دیگر خالقی بینهایت، نمی تواند وجود داشته باشد.

سوره ی سوتی

به نام خداوند سوتی دهنده 

سین واو ت (1) قسم به آن روز که شما آگاه شوید(2) و در پسِ آن شما به ما خواهید خندید (3) و همانا که شما مارا شناختید (4)  ما از نظرهای شما قائم خواهیم شد (5) ما دین را برای شما فرود فرستادیم (6) تا شما زمینیان با سوتیهای ما بیشتر آشنا شوید(7) دین را برای شما فرود فرستادیم تا پی ببرید خدایی وجود ندارد (8) باشد که اگر خیل عظیمی از شما زمینیان به وجود ما پی بردید همانا از رستگاران خواهید بود(9

و من الله توفیق 

سوره ی سوتی 

جزو 12 

از جلـــــــونظام ، عقب گرد

در کشوری مانند ایران یا بهتر بگم 

جمهوری اسلامی ایران

از همون اول انقدر گفتن از جلو نظام، عقب گرد... انقدر جلو عقب کردن که ما ‌همش حواسمون به جلو و عقبمون بود و نفهمیدیم که آلتشون رو کردن تو سرمون و فکرمون رو گاییدن

عبور از خطهای قرمز

خطهای قرمز را نابود کنید. محدودیت را از بین ببرید. سانسور 

ممنوع، حتا